“Nerede o eski bayramlar?” diye özleyecek yaşa gelmişim hiç farkında olmadan. Her bayram sabahı çocukluğumun bayramları ve özlemlerim bir arada…
Çocukluğumun Bayramları Nasıldı?
Çiftçi bir ailenin ilk çocuğuydum. Yokluk günlerimizde oldu, varlıklı günlerimizde. İmkânlarımızın elverdiği ölçüde ailemiz bizim istediklerimizi alırlardı. Babamın her bayram özen gösterdiği, olmazsa olmazları vardı. Her bayram bizlere mutlaka yeni bir elbise, bir ayakkabı almaya önem verirdi. Bu zamana kadar sanki hiç kıyafetimiz olmamış gibi sevinirdik yeni alınanları görünce.. Kardeşlerimle geceden her şeyimizi ütüler odada gözümüzün görebileceği bir yere asar, onları izleyerek uykuya dalardık.
Çocukluğumun en heyecanlı sabahlarıydı bayram sabahları. Sabah olunca babamın bayram namazından gelmesi heyecanla beklenir, babamızın elini ilk öpen kişi olmak için koşardık. Benim için bayram demek “aile” demek. Aileyle yenilen yemek demek. Yeni bir elbise, yeni bir ayakkabı demek, çocukluğum demek. Tabii çocukluğumdaki bayramlar yok artık. En çokta Babam yok artık…
Çocukluğumun Bayramları ve Özlemlerim VS Şimdiki Bayramlar
Zaman çok değişti. Eski bayramlarda ilk önce aile büyükleri ziyaret edilir, ziyafet sofraları kurulur yenilir içilirdi. Büyükler çocuklara harçlık verirdi. Sonra eve gelen giden misafirler olurdu. Şimdi işten güçten bunalan insanlar, bayramlarda aile ziyareti yapmak yerine uzun tatil günlerinde seyahat etmeyi, tatile çıkmayı tercih ediyor. İnsanlar kendi evine de kimse gelsin istemiyorlar. Çünkü hizmet etmek, hazırlanmak insanlara ağır geliyor. Aslında ağır ve zor olanın yıllar sonra kapılarını çalacağının farkında değiller.
Bugünün yetişkinlerine sorsanız, sizlere kendi bayram sabahlarını ballandıra ballandıra anlatırlar. Bayram günlerini nasıl heyecanla beklediklerinden bahsederler. Yeni kıyafetlerinin kokularını, o kıyafetlerine ne kadar özen gösterdiklerini, tüm akrabalarını nasıl ziyaret ettiklerini, yedikleri bayram tatlılarının tadını, diğer çocuklarla sokaklarda patlattıkları fişekleri anlatırlar. Ama çoğu bu geleneği devam ettirmek için herhangi bir çaba harcamaz. Sanki çok uzak bir geçmişte kalmış, geri dönülmesi zor ve canlandırılması imkansızmış gibi konudan uzaklaşıp, tatil için çıktıkları yollara, şimdiki zamanın vurdumduymaz bayram (!) havasına geri dönerler.
Bizi insan yapan değerlerin tohumlarının atıldığı o eski bayramları; bizde çocuklarımıza aşılayalım. GEÇ kalmadan hala eli öpülecek büyüklerimiz varken ailelerimizin ve bayramların kıymetini bilelim.
Geçmişine ait güzel hatıraları olan insanlar, güzel düşünürler; güzel düşünen, güzel bir gelecek hayal eder.
ESKİ BAYRAMLARIN TADINDA
İYİ BAYRAMLAR