“DUR ÇOCUĞUM, BEN YAPARIM!”
Sevgili ebeveynler için olsun bu perspektif yazımız. Hemen hemen çoğu ebeveynin düştüğü tuzak “dur çocuğum, ben yaparım, sen yorulma!”. Lütfen, Tam Bağımlı Çocuk Yetiştirmeyin ! Neden pekii?
Dünyaya Sorumluluk Sahibi Çocuk Bırakmak
Dünya hızlı gelişmeye ve modernleşmeye devam ederken, ebeveynlerde bu modernleşme hızına ayak uydurmaya çalışıyor. Çoğu zaman çocuk eğitimi konusunda modernize olmak, çocuğumuzu iyi yetiştirmek ve tabii ki onu güzel sözlerle olumlamalarla desteklemek biz ebeveynler için önemli. Çocuklar bizlerin göz bebeği. Doğru. Ama göz bebeklerimiz çok değerli diye, onların işlevini yerine getirmesine izin vermezsek ne olur? Bunu hiç düşündünüz mü?
“DUR ÇOCUĞUM, BEN YAPARIM!”
Düşünme kısmını atlayıp, uygulama kısmına göz atalım.
Sorumluluk sahibi bir birey yetiştirmek günümüzde giderek daha da zor hale geliyor. Buna nasıl kanaat getirdiğimi, nasıl böyle bir genelleme yapabildiğimi merak edenler olabilir. Tüm gün okulda her kademeden birçok çocuğu gözlemleme şansına nail oluyorum diyelim. Gördüklerim, yaşadıklarım beni hayrete düşürüyor. 2.-3.-4. sınıfa geçmiş bir öğrencinin hala ders kitabından bir haber olması, ceketini montunu savurması, yemek yerken destek istemesi, tuvalet konusunda yardıma ihtiyaç duyması… Ve daha neler neler…. Neden böyle yaptıkları konusunda ise, kocaman bir bilgi ve pratik eksikliği var. Çocuk bu davranışların nasıl gerçekleşmesi gerektiğinden bile bihaber…
Bu gördüklerimi sindirdikten sonra, olayın asıl kaynağına inmenin daha mantıklı olduğunu düşündüm. Ailelerle sohbet etmeye başladıkça, duyduklarım beni daha da şaşırttı. Okulda küçük desteklere ihtiyacı olan öğrencilerin, evde terör estirdiklerini, anne-babalarını şartlı cümlelerle koşturttuklarını ve daha neler neleri…
Asıl Problem Aile Tutumu
Ailelerle konuştuktan sonra, problemin ne olduğunu sonrasında çok net görmeye başlıyorsunuz: “Asıl problem aile tutumu”.
“Dur çocuğum, ben yaparım!” “Aman yavrum, sen yorulma!” “oyy annesinin paşası” “oyy babasının prensesi” …
Tam Bağımlı Çocuk Yetiştirmeyin !!!!
Bu tehlikeli kalıplar çocukların bir ömür boyu sorumluluk sahibi olmasının önündeki engellerden en basiti… “Benim çocuğum birebir dialog kurabiliyor, destek bekliyor.” Pardon!
Çocuğunun tüm oyuncaklarını sen ebeveyn olarak toplamışsın, tüm sorumsuzluklarını örtbas etmişsin, okul hayatına giren bir çocuğun derse girmesi için uyanmasını beklemişsin, keyfe keder, “oy yavrum, oy benim kızçem, sana kimse bir şey diyemez…” diye çocuğu yükseltmişsin, şimdi de çocuk sorumluluklarını yerine getiremediği için sağa sola yol göstermeye mi çalışıyorsun? Tam bağımlı çocuk yetiştirmeyin!
“Kahpe Bizans” filminden bir sahne gözümün önünde canlanıyor bu olayları gördükçe 🙂 O süt anne, yavrusuna bir zarar gelmesin diye her şeyin önüne atlıyordu. “Ona vurma bana vur.” “ona söyleme bana söyle…” Hep birlikte güldük bu sahnelerde ama ne acıdır ki, o sahne hayatımızın baş köşesine yerleşmiş durumda.
Sevgili ebeveynler, çocuklarınıza vermediğiniz sorumluluklar bir gün gelir yine size çarpar. Sizlerden ricam, geleceğin yetişkinlerine küçük küçük sorumluluklar verip, onlara sınırlar koyarak, kuralları doğru bir şekilde öğretmenizdir.
“Dur çocuğum, ben yaparım!” kalıbı hepimizin en büyük problemi olarak çığ gibi büyümekte. Geleceğimizi de bu çocukların şekillendireceğini göz önünde bulundurursak, sizleri doğru düşünmeye davet etmemde bir sakınca yoktur sanıyorum. Gerçekten sevdiğiniz çocuklarınızı, gerçekten değerli kılmak için önce kalıplarınızı bırakmanız dileğiyle.
Photo by Nadine Shaabana on Unsplash